Maraming itinatanong ang mga nakarinig sa
pagtuturong ang pag-anib sa Iglesia ni Cristo ang kaparaanan
ni Cristo upang iligtas ang tao sa parusa pagdating ng Araw ng
Paghuhukom. Ang ilan sa mga ito ay ang mga sumusunod:
- Paano
maliligtas ang nasa mga bansa at mga bayang hindi pa naaabot o nararating ng
pangangaral ng Iglesia ni Cristo lalo na ang nabuhay at
namatay noong wala pa ito?
- Hindi
ba maliligtas ang mababait at matutulunging tao na hindi kaanib sa Iglesia
ni Cristo?
- Hindi
ba mangangahulugang may pagtatangi ang Diyos kung ang mga kaanib lamang
sa Iglesia ni Cristo ang malilitas?
Sa pamamagitan ng
mga katotohanang nakasulat sa Biblia ay sasagutin natin ang mga tanong na ito.
Paano maliligtas ang hindi narating o naabot
ng
Iglesia ni Cristo?
“Sapagka't ang lahat ng nangagkasala
ng walang kautusan ay mangapapahamak din naman ng walang
kautusan: at
ang lahat na nangagkasala sa ilalim ng kautusan ay sa kautusan din sila hahatulan.” (Roma
2:12)
Ang nagkasala ng
walang kautusan ay mapapahamak ng walang kautusan. Kaya, hahatulan din
ang mga taong hindi inabot ng kautusan o ng salita ng Diyos dahil sila ay
nagkasala rin. Ano ang gagamiting batayan ng paghatol sa kanila?
“(Sapagka't kung ang mga Gentil na walang
kautusan sa katutubo, ay nagsisigawa ng mga bagay ng kautusan, ang mga ito, na
walang kautusan, ay siyang kautusan sa kanilang sarili;
“Na nangagtatanyag ng gawa ng kautusang
nasusulat sa kanilang puso, na pinatotohanan ito pati ng kanilang
budhi, at ang kanilang mga pagiisip ay nangagsusumbungan o nangagdadahilanan sa
isa't isa).” (Roma 2:14-15)
Ang hindi inabot o
hindi narating ng pangangaral ng ebanghelyo ay hahatulan sa pamamagitan ng
kautusang nasusulat sa kanilang puso. Ano ang katunayang may mga
kautusang nasusulat sa kanilang puso? Pinatotohanan ito ng kanilang
budhi. Kaya kahit hindi sila narating ng pangangaral ng mga salita ng
Diyos ay alam nila ang mabuti at masama. Ano ang katunayan nito?
Alam sa lahat halos ng bansa at kultura na masama ang pumatay ng kapuwa tao at
ang magnakaw. Bakit tiyak na hahatulan ng Diyos ang taong
hinahatulan o inuusig ng kaniyang budhi? Ganito ang itinuro ni Apostol
Juan:
“Sapagka't kung hinahatulan tayo ng ating
puso, ang Dios ay lalong dakila kay sa ating puso, at
nalalaman niya ang lahat ng mga bagay.” (I Juan 3:20)
Kung ang isang tao
ay hinahatulan mismo ng kaniyang puso dahil sa kasalanan niyang nagawa, lalong
hahatulan siya ng Diyos na nakaaalam ng lahat ng bagay. Ang Diyos din ang
hahatol sa mga hindi inabot o hindi nakarinig ng aral tungkol sa Iglesia
ni Cristo. Subalit ang mga taong nakarinig o inabot ng pangangaral na
ito at nalamang kailangan ang Iglesia ni Cristo sa kaligtasan
ay nananagot na tuparin ang ipinagagawa ng Diyos (I Cor. 5:12-13), New Pilipino Version).
Ang saligan ng
pagliligtas sa tao ay hindi ang kuru-kuro ng tao kundi ang katuwiran ng
Diyos. Ang naghahayag nito ay ang ebanghelyo:
“Sapagka't
hindi ko ikinahihiya ang evangelio: sapagka't
siyang kapangyarihan ng Dios sa ikaliligtas ng bawa't sumasampalataya; una'y sa
Judio, at gayon din sa Griego.
“Sapagka't dito ang
katuwiran ng Dios ay nahahayag mula sa pananampalataya hanggang sa pananampalataya: gaya ng
nasusulat, Nguni't ang ganap ay mabubuhay sa pamamagitan ng pananampalataya.” (Roma 1:16-17)
Sa Araw ng
paghuhukom, ang mga taong inabot ng pangangaral ng ebanghelyo ay hahatulan sa
pamamagitan ng ebanghelyo:
“Sa araw na hahatulan ng Dios ang mga lihim ng
mga tao,ayon sa aking evangelio, sa pamamagitan ni Jesucristo.”(Roma 2:16)
Ano ang tiyak na
pasiya ng Diyos sa lahat ng inabot ng Ebanghelyo subalit hindi sumunod dito?
“Na maghihiganti sa hindi nagsisikilala sa Dios, at sa
kanila na hindi nagsisitalima sa evangelio ng ating Panginoong Jesus:
“Na
siyang tatanggap ng kaparusahan, na walang hanggang kapahamakang mula sa
harapan ng Panginoon at mula sa kaluwalhatian ng kaniyang kapangyarihan.” (II Tes. 1:8-9)
Parurusahan ang
lahat ng inabot ng ebanghelyo ngunit hindi sumunod dito, kahit pa naglingkod
sila sa Diyos at nilakipan pa ito ng mga pagmamalasakit na hindi naaayon sa
katuwiran ng Diyos:
“Sapagka't sila'y pinatotohanan ko
na may mga pagmamalasakit sa Dios, datapuwa't hindi ayon sa
pagkakilala.
“Sapagka't sa hindi nila pagkaalam ng
katuwiran ng Dios, at sa pagsusumakit na maitayo ang sariling kanila, ay hindi
sila napasakop sa katuwiran ng Dios.” (Roma 10:2-3)
Kung gayon,
makatarungang hahatulan ng Diyos ang lahat ng tao. Ang hindi kailanman
nakaalam na may Iglesia ni Cristo ay hahatulan ng Diyos sa
pamamagitan ng kautusang nasusulat sa kanilang puso. Samantala, para sa
mga taong inabot ng pangangaral ng ebanghelyo ay ebanghelyo ang gagamiting
batayan sa paghatol sa kanila. Ang nakarinig ng ebanghelyo na hindi
sumunod dito ay tiyak na parurusahan.
Paano ang mababait at matutulunging hindi Iglesia ni
Cristo?
Kailangan ang pagiging mabait, matulungin, at
mapagmalasakit, ngunit ang mga ito ay hindi saligan sa ikaliligtas ng tao,
kundi ang batas o katuwiran ng Diyos na nasa ebanghelyo:
“Sapagka't nasusulat, Iwawalat ko ang karunungan
ng marurunong, At isasawala ko ang kabaitan ng mababait.”(I Cor. 1:19)
Napatunayan na sa
pangyayari noong panahon ng mga apostol na bagaman mahalaga ang mabubuting gawa
ay hindi naman ito ang batayan sa kaligtasan. Ganito ang tala ng Biblia:
“ At may isang lalake nga
sa Cesarea, na nagngangalang Cornelio, senturion ng pulutong na tinatawag na
pulutong Italiano.
“Isang taong masipag sa kabanalan at
matatakutin sa Dios siya at ang buong sangbahayan at naglimos ng marami sa mga
tao, at laging nananalangin sa Dios.
“Nakita niyang maliwanag, sa isang
pangitain, nang may oras na ikasiyam ng araw, na pumapasok na patungo sa kaniya
ang isang anghel ng Dios, at nagsasabi sa kaniya, Cornelio.
“At siya, sa pagtitig niya sa kaniya, at
sa pagkatakot niya, ay nagsabi, Ano ito, Panginoon? At sinabi niya sa kaniya,
Ang mga panalangin mo at ang iyong mga paglilimos ay nangapailanglang na isang
alaala sa harapan ng Dios.
“At ngayo'y magsugo ka ng mga tao sa
Joppe, at ipagsama mo yaong Simon, na may pamagat na Pedro.”(Gawa 10:1-5)
Pansinin na si
Cornelio ay may mabubuting katangian; siya at maging ang kaniyang buong
sambahayan ay masipag sa kabanalan at matatakutin sa Diyos tulad din ng
maraming tao ngayon. Naglilimos siya sa mga tao at mapanalanginin
pa. Subalit bakit hindi sinabi ng anghel ng Diyos kay Cornelio na “sapat
na ang iyong mga panalangin at mga paglilimos upang tanggapin ka ng
Diyos”? Bakit inutusan pa siyang ipatawag si Apostol Pedro? Ano pa
ang kulang kay Cornelio gayong taglay niya ang maaraming katangian upang siya
ay makapasok sa kaharian ng langit?
“Magsugo ka nga sa Joppe, at ipatawag mo si
Simon, na pinamagatang Pedro; siya'y nanunuluyan sa bahay ni Simong mangluluto ng balat, na
nasa tabi ng dagat.
“Pagdaka nga'y nagsugo ako sa iyo; at
mabuti ang ginawa mo't naparito ka. Ngayon nga'y kaming lahat ay nangaririto sa
paningin ng Dios, upang dinggin ang lahat ng mga bagay na sa iyo'y
ipinagutos ng Panginoon.” (Gawa 10:32-33)
Si Apostol Pedro ay
isa sa mga sugo ng Diyos. Nasa kaniya ang mga katotohanang kailangang
marinig, sampalatayanan, at sundin ni Cornelio. Sa sinugo pinaugnay si
Cornelio upang matanggap niya ang tunay na aral at tanggapin siya ng
Diyos. Ang katunayang tinanggap na ng Diyos si Cornelio ay noong bumaba
ang Espiritu Santo sa kanila:
“Samantalang nagsasalita pa si Pedro ng
mga salitang ito, ay bumaba ang Espiritu Santo sa lahat ng nangakikinig
ng salita.
“Sapagka't nangarinig nilang
nangagsasalita ang mga ito ng mga wika, at nangagpupuri sa Dios. Nang
magkagayo'y sumagot si Pedro,
“Mangyayari bagang hadlangan ng sinoman
ang tubig, upang huwag mangabautismuhan itong mga nagsitanggap ng Espiritu
Santo na gaya naman natin?
“At inutusan niya sila na magsipagbautismo
sa pangalan ni Jesucristo. Nang magkagayo'y kanilang ipinamanhik sa kaniya na
matirang mga ilang araw.” (Gawa 10:44, 46-48)
Samakatuwid,
kailangang maugnay muna ang tao at maaralan ng sugo ng Diyos bago siya
tanggapin ng Diyos. Ang sugo ang may tanging karapatan na mangaral ng
ebanghelyo upang maunawaan ng tao ang katuwiran ng Diyos sa pagliligtas (Roma 10:15).
Wala bang pagtatangi ang Diyos?
“At binuka ni Pedro ang kaniyang
bibig, at sinabi, Tunay ngang natatalastas ko na hindi nagtatangi ang
Dios ng mga tao.” (Gawa 10:34)
Hindi kailanman
nagtatangi ang Diyos. Kung gayon, bakit may maliligtas at may
mapapahamak? Ang lahat ng tao ay nagkasala, at dahil dito, ang lahat ay
nahatulang mamatay (Roma 5:12; 6:23) at maparusahan sa
dagat-dagatang apoy sa Araw ng panghuhukom (Apoc. 20:14; II Ped. 3:7, 10). Dahil dito, ang Diyos ay nagtakda ng
wastong paraan ng pagliligtas. Ang paraang ito ang siyang dapat sundin ng
sinumang ibig maligtas.
May tuntunin ang
Diyos sa wastong paraan ng pagkilala at pag-ibig na dapat gawin ng tao:
“At sa ganito'y nalalaman natin na siya'y ating
nakikilala,kung tinutupad natin ang kaniyang mga utos.” (I Juan 2:3)
Napakahalaga ng
pagsunod sa utos ng Diyos. Ang taong ayaw pasakop sa tuntuning ito, kahit
nagsasabing siya’y kumikilala sa Diyos, ay sinungaling at ang katotohanan ay
wala sa kaniya:
“Ang nagsasabing, Nakikilala ko siya, at hindi
tumutupad ng kaniyang mga utos, ay sinungaling, at ang katotohanan ay wala sa
kaniya.” (I Juan 2:4)
Ang pagtalima sa
utos ng Diyos ang siyang kahayagan ng pag-ibig sa Kaniya:
“Sapagka't ito ang pagibig sa Dios, na
ating tuparin ang kaniyang mga utos: at ang kaniyang mga utos ay hindi
mabibigat.” (I Juan 5:3)
Ang isa sa mga utos
ng Diyos na dapat tuparin ng tao ay yaong ipinahayag ng Panginoong Jesus:
“Ako ang pintuan; sinumang pumasok sa
kawan sa pamamagitan ko ay magiging ligtas.” (Juan 10:9, Revised English Bible, isinalin mula sa
Ingles)
Ang kawan ay ang Iglesia ni Cristo:
“Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong
kawan na rito’y hinirang kayo ng Espiritu Santo na mga katiwala,
upang pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang
dugo.” (Gawa 20:28, Lamsa Translation, isinalin
mula sa Ingles)
Ang lahat ay
inaanyayahan ng ating Panginoong Jesucristo. Kaya, walang itinatanging
tao. Ngunit may tiyak na ipinagagawa sa ibig maligtas—pumasok sa kawan sa
pamamagitan ni Cristo o umanib sa Iglesia ni Cristo.
Kung hindi susundin ng
tao ang ipinagagawa sa kaniya ng Tagapaligtas ay wala na siyang dapat sisihin
kundi ang kaniyang sarili kung hindi siya maligtas:
“ Kung hindi sana ako naparito at
nagsalita sa kanila, ay hindi sila magkakaroon ng kasalanan: datapuwa't ngayo'y
wala na silang madadahilan sa kanilang kasalanan.” (Juan 15:22)