May mga
naniniwala na ang kapalaran ng tao ay nasa guhit ng kanilang mga palad. Kung
saan daw siya dalhin ng kaniyang kapalaran ay doon na siya makakarating. Maging
sa pagpili ng Iglesia o relihiyonng aaniban, ay marami ang may ganitong
paniniwala. Dahil dito, mahalagang malaman ng tao ang itinuturo ng Biblia ukol
sa kasaysayan ng sangkatauhan kaugnay ng kaniyang kapalaran.
Sa panahon ng mga unang tao.
Ang
sangkatauhan ay nagsimula kay Adan, ang unang taong nilalang ng Diyos. Si Adan
ay inilagay Niya sa halamanan ng Eden. Sa gitna ng halamanan ay naroon ang
punong kahoy ng buhay at ang punong kahoy na nagbibigay ng kaalaman sa mabuti
at masama (Gen. 2:9, New Pilipino Version). Binigyan ng Diyos ng kalayaan ang
tao na piliin ang kanilang magiging buhay at kapalaran:
“
Ang tao ay inilagay ng PANGINOONG DIYOS sa Hardin ng Eden upang pangalagaan at
pagyamanin ito. Ganito ang sinabi ng PANGINOONG DIYOS sa lalaki, ‘Malaya mong
makakain ang bunga ng alinmang punong kahoy sa hardin. Ngunit huwag mong
kakanin ang bunga ng punong kahoy ng pagkakilala sa mabuti at masama, pagkat
pagkinain mo ito, tiyak na mamamatay ka’.” (Gen. 2:15-17)
Sa kabila ng
kalayaang ito ng tao, ang Diyos ay nag utos sa kaniya, “Ngunit
huwag mong kakanin ang bunga ng punong kahoy ng pagkakilala sa mabuti at
masama, pagkat pagkinain mo ito, tiyak na mamamatay ka”
Ang pinili
ni Adan at ng kaniyang asawang si Eva ay ang paglabag sa utos ng Diyos. Sinira
nila ang kanilang napakagandang kalagayan (Gen. 3:17-19). Kaya, sila ay pinalayas
ng Dios sa halamanan ng Eden.
Sa Panahon ng mga Propeta
Ang
matandang bayang Israel ay kinilala ng Diyos na kaniyang bayan (Deut. 7:6-8).
Si Moises ang pinili Niya upang pangunahan ang Israel sa paglilingkod sa kaniya
(Exo. 3:10-12). Ipinag utos ng Diyos kay Moises na ituro sa Israel ang lahat ng
mga utos na ibinigay Niya na dapat nilang tuparin (Deut. 6:1-4). Gayundin,
ibinigay ng Diyos sa mga Israelita ang pagpapasya sa pagpili ng kanilang
magiging kapalaran:
“
Nasa inyo ngayon ang kapasyahan. Kayo ang pipili ng buhay at kasaganaan o ng
kahirapan at kamatayan. Kapag sinunod ninyo ang kautusan, inibig ni Yahweh, at
nilakaran ang kanyang mga landas, pagpapalain niya kayo sa lupaing ibibigay
niya sa inyo. Mabubuhay kayo nang matagal at kanyang pararamihin kayo. Ngunit
kapag tumalikod kayo sa kanya at naglingkod sa ibang dios, ngayon pa’y sinasabi
ko sa inyong malilipol kayo. Hindi kayo magtatagal sa lupaing tatahanan ninyo
sa ibayo ng Jorda.” (Deut. 30:15-18, Magandang Balita Biblia)
Dahil sa
malaking pag-ibig ng Dios sa Israel at sa Kaniyang paghahangad na mapabuti ang
buhay at pamumuhay ng mga Israelita ay ganito ang ipinayo Niya sa kanila:
“
Saksi ko ang langit at ang lupa na ngayo’y inilahad ko sa inyo ang buhay o
kamatayan, at ang pagpapala o sumpa. Kaya, piliin ninyo ang buhay para kayo at
ang inyong lahi ay magtagal. Ibigin ninyo si Yahweh, makinig sa kanyang tinig
at manatiling tapat sa kanya. Sa gayon, mabubuhay kayo nang matagal sa lupaing
ipinangako niya sa ninuno ninyong sina Abraham, Isaac at Jacob.” (Deut. 30: 19-20).
Ngunit hindi
sinunod ng mga Israelita ang payo ng Diyos. Hindi nila pinili ang buhay at
pagpapala; hindi sila nakinig sa mga salita ng Diyos. Sa halip, ginawa nila ang
kanilang balang maibigan. Sila’y lubusang nagpakasama at tumalikod sa pagiging
bayan Niya (Jer. 7:23-24).
Pinatutunayan
ng mga pangyayari sa kasaysayan ng tao na hindi totoong ang kapalaran niya ay
nasa guhit ng kaniyang mga palad. May kalayaan siyang pumili kaya siyang
karapatan na isisi sa Diyos ang masamang pagyayari sa kaniyang buhay.
Sapanahong Cristinao
Maging sa
ating panahon ay ibigyan tayo ng Dios ng kalayaanng pumili. Itinuro ng
Panginoong Jesucristo kung alin ang dapat pasukan ng tunay na sumasampalataya
sa Kaniya upang sila’y huwag mapahamak. Ang sabi Niya:
“
Samakipot na pintuan kayo pumasok. Maluwang ang pintuan at malapad ang daan
tungo sa kapahamakan at marami ang dumaraan doon. Makipot ang pintuan at
makitid ang daan patungo sa buhay kaya kakaunti ang nakasusumpong niyon.” (Mat. 7:13-14, NPV)
Iniutos ng
tagapagligtas na sa makipot na pintuan pumasok ang tao dahil ito ang daan
patungo sa buhay. Subalit, maraming ayaw pumasok sa pintuang ito. Ang pinili ng
marami ay ang maluwang at malapad na daan na patungo sa kapahamakan. Upang ang
tao’y huwag humantong sa kapahamakan, hindi niya dapat ipagwalang bahala ang
paghanap sa kaniyang kaligtasan. Dapat niyang hanapin ang pintuan, patungo sa
buhay. Ipinakilala ng Panginoong Jesus kung sino ang pintuan:
“So
Jesus spoke again: ‘In very truth I tell you, I am the door of the sheepfold… I
am the door; anyone who comes into the fold through me will be safe’.” (Kaya
muling nagsalita si Jesus: “ Katotohanang katotohanang sinasabi ko a inyo, Ako
ang pintuan ng kawan ng mga tupa…. Ako ang pintuan; sinumang pumasok sa kawan
sa pamamagitan ko ay magiging ligtas.” (Jn. 10:7,9, revised English Bible).
Ang tao
malayang gumagawa ng pagpapasya para sa magiging kapalaran ng kaniyang
kaluluwa. Ang kaniyang pagpipilian ay ang kapahamakan o kaligtasan. Hindi totoo
na kung saan siya dalhin ng kaniyang kapalaran, sa ayaw niya o sa gusto, ay
doon siya makararating. Kung nais niya ng kaligtasan, dapa niyang piliin ang
pagpasok sa kawan. Ang kawan na ipinag utos ni Crsito na dapat pasukan ay ang
IGLESIA NI CRISTO:
“Take
heed therefore to yourselves and to all the flock over which the Holy Spirit
has appointed you over seers, to feed the church of Crist which he has
purchased with his blood.” (Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang
buong kawan na rito’y hinirang kayo ng Espirito Santo na mga katiwala, upang
pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang dugo.) (Acts 20:28, Lamsa
Translation).
Ang Iglesia
ni Cristo ang tanging tinubos na mahalagang dugo ni Crsito. Dahil dito, ang mga
kaanib sa Iglesiang ito ay nakatitiyak ng kaligtasan sa parusa ng Diyos:
“
At ngayong napawalang sala na tayo sa pamamagitan ng kanyang dugo, lalo nang
tiyak na maliligtas tayo sa poot ng Diyos sa pamamagitan niya.”(Roma 5:9,MB).
Dahil ito
ang Kaniyang tinubos at siyang Kaniyang katawan, ang Iglesia ang siyang
ililigtas ni Crsito. Pinatutunayan ito ng Biblia:
“Sapagka’t
ang lalake ay pangulo ng kaniyang asawa, gaya naman ni Cristo na pangulo ng
Iglesia, na siya rin ang tagapagligtas ng katawan.” (Efe. 5:23).
Kung gayon,
hindi dapat ipagwalang bahala ninuman ang pagpili sa tunay na relihiyon. Dapat
piliin ng tao ang ikapagtatamo ng kaligtasan ng kaniyang kaluluwa sa
pamamagitan ng pagpili ng Iglesiang ililigtas ni Jesus- ang IGLESIA NI CRISTO.
Mayroon pang dapat piliin
Magkagayunman,
hindi sapat na umanib lamang ang tao sa IGLESIA NI CRISTO upang maligtas. Ang
mga kaanib dito ay may roon pang dapat pagpilian:
“Sapagkat,
‘Kauinting panahon na lamang, hindi na magluluwat, at ang paririto ay darating.
Ang tapat kong lingkod ay nabubuhay sa pananalig sa akin, Ngunit kung siya’y
tumalikod, hindi ko kalulugdan’. Ngunit hindi tayo kabilang sa mga tumatalikod
at napapahamak, kundi sa mga nananalig sa Diyos at sa gayo’y naliligtas” (Heb. 10:37-39MB).
Hindi dapat
piliin ng mga tapat ng lingkod ng Diyos ang pagtalikod sa Kaniya, kundi ang
pananatili sa pananalig sa Diyos. Kahit lumaganap ang kahirapan at kasamaan,
dapat tayong manatili sa Iglesia, sapagkat ang mga gayon ang maliligtas:
“At
dahil sa paglaganap ng kasamaan, ang pag ibig ng marami ay lalamig. Datapuwat
ang manatiling tapat hanggang wakas ay maliligtas.” (Mat. 24:12-13, NPV).
Ang mga
kaanib sa IGLESIA NI CRISTO ay hindi dapat pumayag na ang ating pag ibig sa
Diyos ay manlamig. Bagkus, dapat nating sundin ang itinuro ni Cristo na ibigin
ang Diyos ng buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag iisip (Mat.
22-37). Dapat tayong manatiling tapat sa pagdalo sa mga pagsamba, sa pagtupad
sa ating mga tungkuling mula sa Diyos, at gayundin, sa ganap na pagbabagong
buhay. Ito ang pagpapasyang tunay na ikaliligtas.
No comments:
Post a Comment