Malayang Magpasya ang Tao

May mga naniniwala na ang kapalaran ng tao ay nasa guhit ng kanilang mga palad. Kung saan daw siya dalhin ng kaniyang kapalaran ay doon na siya makakarating. Maging sa pagpili ng Iglesia o relihiyonng aaniban, ay marami ang may ganitong paniniwala. Dahil dito, mahalagang malaman ng tao ang itinuturo ng Biblia ukol sa kasaysayan ng sangkatauhan kaugnay ng kaniyang kapalaran.

Sa panahon ng mga unang tao.

Ang sangkatauhan ay nagsimula kay Adan, ang unang taong nilalang ng Diyos. Si Adan ay inilagay Niya sa halamanan ng Eden. Sa gitna ng halamanan ay naroon ang punong kahoy ng buhay at ang punong kahoy na nagbibigay ng kaalaman sa mabuti at masama (Gen. 2:9, New Pilipino Version). Binigyan ng Diyos ng kalayaan ang tao na piliin ang kanilang magiging buhay at kapalaran:

“ Ang tao ay inilagay ng PANGINOONG DIYOS sa Hardin ng Eden upang pangalagaan at pagyamanin ito. Ganito ang sinabi ng PANGINOONG DIYOS sa lalaki, ‘Malaya mong makakain ang bunga ng alinmang punong kahoy sa hardin. Ngunit huwag mong kakanin ang bunga ng punong kahoy ng pagkakilala sa mabuti at masama, pagkat pagkinain mo ito, tiyak na mamamatay ka’.” (Gen. 2:15-17)

Sa kabila ng kalayaang ito ng tao, ang Diyos ay nag utos sa kaniya, “Ngunit huwag mong kakanin ang bunga ng punong kahoy ng pagkakilala sa mabuti at masama, pagkat pagkinain mo ito, tiyak na mamamatay ka”

Ang pinili ni Adan at ng kaniyang asawang si Eva ay ang paglabag sa utos ng Diyos. Sinira nila ang kanilang napakagandang kalagayan (Gen. 3:17-19). Kaya, sila ay pinalayas ng Dios sa halamanan ng Eden.

Sa Panahon ng mga Propeta

Ang matandang bayang Israel ay kinilala ng Diyos na kaniyang bayan (Deut. 7:6-8). Si Moises ang pinili Niya upang pangunahan ang Israel sa paglilingkod sa kaniya (Exo. 3:10-12). Ipinag utos ng Diyos kay Moises na ituro sa Israel ang lahat ng mga utos na ibinigay Niya na dapat nilang tuparin (Deut. 6:1-4). Gayundin, ibinigay ng Diyos sa mga Israelita ang pagpapasya sa pagpili ng kanilang magiging kapalaran:

“ Nasa inyo ngayon ang kapasyahan. Kayo ang pipili ng buhay at kasaganaan o ng kahirapan at kamatayan. Kapag sinunod ninyo ang kautusan, inibig ni Yahweh, at nilakaran ang kanyang mga landas, pagpapalain niya kayo sa lupaing ibibigay niya sa inyo. Mabubuhay kayo nang matagal at kanyang pararamihin kayo. Ngunit kapag tumalikod kayo sa kanya at naglingkod sa ibang dios, ngayon pa’y sinasabi ko sa inyong malilipol kayo. Hindi kayo magtatagal sa lupaing tatahanan ninyo sa ibayo ng Jorda.” (Deut. 30:15-18, Magandang Balita Biblia)

Dahil sa malaking pag-ibig ng Dios sa Israel at sa Kaniyang paghahangad na mapabuti ang buhay at pamumuhay ng mga Israelita ay ganito ang ipinayo Niya sa kanila:

“ Saksi ko ang langit at ang lupa na ngayo’y inilahad ko sa inyo ang buhay o kamatayan, at ang pagpapala o sumpa. Kaya, piliin ninyo ang buhay para kayo at ang inyong lahi ay magtagal. Ibigin ninyo si Yahweh, makinig sa kanyang tinig at manatiling tapat sa kanya. Sa gayon, mabubuhay kayo nang matagal sa lupaing ipinangako niya sa ninuno ninyong sina Abraham, Isaac at Jacob.” (Deut. 30: 19-20).

Ngunit hindi sinunod ng mga Israelita ang payo ng Diyos. Hindi nila pinili ang buhay at pagpapala; hindi sila nakinig sa mga salita ng Diyos. Sa halip, ginawa nila ang kanilang balang maibigan. Sila’y lubusang nagpakasama at tumalikod sa pagiging bayan Niya (Jer. 7:23-24).

Pinatutunayan ng mga pangyayari sa kasaysayan ng tao na hindi totoong ang kapalaran niya ay nasa guhit ng kaniyang mga palad. May kalayaan siyang pumili kaya siyang karapatan na isisi sa Diyos ang masamang pagyayari sa kaniyang buhay.

Sapanahong Cristinao

Maging sa ating panahon ay ibigyan tayo ng Dios ng kalayaanng pumili. Itinuro ng Panginoong Jesucristo kung alin ang dapat pasukan ng tunay na sumasampalataya sa Kaniya upang sila’y huwag mapahamak. Ang sabi Niya:

“ Samakipot na pintuan kayo pumasok. Maluwang ang pintuan at malapad ang daan tungo sa kapahamakan at marami ang dumaraan doon. Makipot ang pintuan at makitid ang daan patungo sa buhay kaya kakaunti ang nakasusumpong niyon.” (Mat. 7:13-14, NPV)

Iniutos ng tagapagligtas na sa makipot na pintuan pumasok ang tao dahil ito ang daan patungo sa buhay. Subalit, maraming ayaw pumasok sa pintuang ito. Ang pinili ng marami ay ang maluwang at malapad na daan na patungo sa kapahamakan. Upang ang tao’y huwag humantong sa kapahamakan, hindi niya dapat ipagwalang bahala ang paghanap sa kaniyang kaligtasan. Dapat niyang hanapin ang pintuan, patungo sa buhay. Ipinakilala ng Panginoong Jesus kung sino ang pintuan:

“So Jesus spoke again: ‘In very truth I tell you, I am the door of the sheepfold… I am the door; anyone who comes into the fold through me will be safe’.” (Kaya muling nagsalita si Jesus: “ Katotohanang katotohanang sinasabi ko a inyo, Ako ang pintuan ng kawan ng mga tupa…. Ako ang pintuan; sinumang pumasok sa kawan sa pamamagitan ko ay magiging ligtas.” (Jn. 10:7,9, revised English Bible).

Ang tao malayang gumagawa ng pagpapasya para sa magiging kapalaran ng kaniyang kaluluwa. Ang kaniyang pagpipilian ay ang kapahamakan o kaligtasan. Hindi totoo na kung saan siya dalhin ng kaniyang kapalaran, sa ayaw niya o sa gusto, ay doon siya makararating. Kung nais niya ng kaligtasan, dapa niyang piliin ang pagpasok sa kawan. Ang kawan na ipinag utos ni Crsito na dapat pasukan ay ang IGLESIA NI CRISTO:

“Take heed therefore to yourselves and to all the flock over which the Holy Spirit has appointed you over seers, to feed the church of Crist which he has purchased with his blood.” (Ingatan ninyo kung gayon ang inyong mga sarili at ang buong kawan na rito’y hinirang kayo ng Espirito Santo na mga katiwala, upang pakanin ang iglesia ni Cristo na binili niya ng kaniyang dugo.) (Acts 20:28, Lamsa Translation).

Ang Iglesia ni Cristo ang tanging tinubos na mahalagang dugo ni Crsito. Dahil dito, ang mga kaanib sa Iglesiang ito ay nakatitiyak ng kaligtasan sa parusa ng Diyos:

“ At ngayong napawalang sala na tayo sa pamamagitan ng kanyang dugo, lalo nang tiyak na maliligtas tayo sa poot ng Diyos sa pamamagitan niya.”(Roma 5:9,MB).

Dahil ito ang Kaniyang tinubos at siyang Kaniyang katawan, ang Iglesia ang siyang ililigtas ni Crsito. Pinatutunayan ito ng Biblia:

“Sapagka’t ang lalake ay pangulo ng kaniyang asawa, gaya naman ni Cristo na pangulo ng Iglesia, na siya rin ang tagapagligtas ng katawan.” (Efe. 5:23).

Kung gayon, hindi dapat ipagwalang bahala ninuman ang pagpili sa tunay na relihiyon. Dapat piliin ng tao ang ikapagtatamo ng kaligtasan ng kaniyang kaluluwa sa pamamagitan ng pagpili ng Iglesiang ililigtas ni Jesus- ang IGLESIA NI CRISTO.

Mayroon pang dapat piliin

Magkagayunman, hindi sapat na umanib lamang ang tao sa IGLESIA NI CRISTO upang maligtas. Ang mga kaanib dito ay may roon pang dapat pagpilian:

“Sapagkat, ‘Kauinting panahon na lamang, hindi na magluluwat, at ang paririto ay darating. Ang tapat kong lingkod ay nabubuhay sa pananalig sa akin, Ngunit kung siya’y tumalikod, hindi ko kalulugdan’. Ngunit hindi tayo kabilang sa mga tumatalikod at napapahamak, kundi sa mga nananalig sa Diyos at sa gayo’y naliligtas” (Heb. 10:37-39MB).

Hindi dapat piliin ng mga tapat ng lingkod ng Diyos ang pagtalikod sa Kaniya, kundi ang pananatili sa pananalig sa Diyos. Kahit lumaganap ang kahirapan at kasamaan, dapat tayong manatili sa Iglesia, sapagkat ang mga gayon ang maliligtas:

“At dahil sa paglaganap ng kasamaan, ang pag ibig ng marami ay lalamig. Datapuwat ang manatiling tapat hanggang wakas ay maliligtas.” (Mat. 24:12-13, NPV).

Ang mga kaanib sa IGLESIA NI CRISTO ay hindi dapat pumayag na ang ating pag ibig sa Diyos ay manlamig. Bagkus, dapat nating sundin ang itinuro ni Cristo na ibigin ang Diyos ng buong puso, nang buong kaluluwa, at nang buong pag iisip (Mat. 22-37). Dapat tayong manatiling tapat sa pagdalo sa mga pagsamba, sa pagtupad sa ating mga tungkuling mula sa Diyos, at gayundin, sa ganap na pagbabagong buhay. Ito ang pagpapasyang tunay na ikaliligtas.